W zeszłym roku korzystałam dużo ze zwolnienia lekarskiego, opieki na Małą jak również wykorzystałam urlop wypoczynkowy. Z tego też powodu mam kilka wskazówek dla mam korzystających również z tej formy „nieobecności” w pracy – oczywiście w uzasadnionych przypadkach.
ZASIŁEK OPIEKUŃCZY – OPIEKA NA DZIECKO*
Zacznijmy od opieki na dziecko – w ciągu roku kalendarzowego przysługuje nam nawet 60 dni wolnego. Zasady jego przyznawania zależą jednak od wieku dziecka i od tego, czy w domu ubezpieczonego nie ma innej osoby, która może się nim zająć. Wynosi on 80 proc wynagrodzenia i jest płatny przez ZUS. Prawo do niego mają nie tylko pracownicy, ale także m.in. zleceniobiorcy, chałupnicy i osoby prowadzące działalność gospodarczą, które przystąpiły do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego.
Dziecko w wieku do 2 lat
Rodzic ma możliwość wykorzystania 60 dni w razie jego choroby, wystarczy zwolnienie lekarskie, stwierdzające potrzebę opieki przez ubezpieczonego.
Oboje rodzice korzystają z jednej puli zasiłku opiekuńczego.
Dziecko w wieku 2 – 8 lat
W wypadku dziecka do ośmiu lat zasiłek opiekuńczy przysługuje z tytułu konieczności sprawowania nad nim opieki nie tylko w razie choroby, ale także nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola czy szkoły, o czym rodzic dowiedział się nie wcześniej niż siedem dni przed ich zamknięciem. Przysługuje on także w razie porodu lub choroby małżonka stale opiekującego się dzieckiem, jeżeli nie ma on możliwości opieki nad dzieckiem lub przebywa w szpitalu.
Dziecko w wieku 8 – 14 lat
W wypadku dzieci między ósmym a 14. rokiem życia zasiłek przysługuje jedynie w razie jego choroby. Powyżej tego wieku zasiłek może pobierać maksymalnie przez 14 dni.
Jeżeli jednak rodzic wykorzysta już jego część, np. 20 dni, w związku z chorobą jednego dziecka w wieku dziesięciu lat, nie będzie mógł później wystąpić o wypłatę na dziecko w wieku powyżej 14 lat.
[box type=”warning” align=”aligncenter” ]Opieka nie przysługuje, jeżeli poza ubezpieczonym są inni członkowie rodziny pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym, którzy mogą się zająć dzieckiem. Może to być inny członek rodziny, np. teściowa czy ojciec na emeryturze, który nie pracuje, lub nawet współmałżonek, którego godziny pracy nie pokrywają się z dniówką uprawnionego, albo prowadzi działalność gospodarczą i sam może ustalać godziny pracy.Wyjątkiem są sytuacje, gdy współmałżonek pracuje na nocną zmianę, zasiłek się należy. Podobnie będzie w wówczas, gdy domownik, który normalnie zaopiekowałby się dzieckiem, jest chory, całkowicie niezdolny do pracy, niedołężny ze względu na wiek lub prowadzi gospodarstwo rolne.[/box]
DWA DNI NA DZIECKO
W każdym roku kalendarzowym dodatkowo przysługuje rodzicom dwa dni „urlopu” na opiekę nad dzieckiem, które nie ukończyło 14 roku życia. Świadczenie często potocznie zwane jest dniem na dziecko. Może z niego korzystać jedno z rodziców w całości lub oboje po jednym dniu. Rodzic, który wnioskuje o zwolnienie, zostanie bowiem poproszony w zakładzie pracy o złożenie oświadczenia, że w tym samym roku kalendarzowym drugi rodzic nie wykorzystał z tego uprawnienia. Za czas tego świadczenia pracownik zachowuje wynagrodzenie obliczone jak za urlop wypoczynkowy. Przysługuje ono rodzicowi nie zależnie od tego czy przepracował cały rok kalendarzowy czy tylko jeden miesiąc. Warunki uzyskania prawa do tego zwolnienia wynikające z art. 188. Pracownik nie ma obowiązku ich uzasadniać czy dokumentować, ale sam wniosek powinien złożyć na piśmie. Pracodawca nie może też odmówić udzielenia zwolnienia, jeśli drugi rodzic z jakiegokolwiek powodu nie pracuje.
[box type=”shadow” ]Niewykorzystane dwa dni wolnego w danym roku kalendarzowym przepadają. [/box]ZWOLNIENIE LEKARSKIE
Jeśli komuś zdrowie nie dopisuje, ma prawo korzystać do zwolnienia lekarskiego z pracy i otrzymywać za nie świadczenie pieniężne. Musi tylko dostarczyć wypełniony poprawnie druk L4 do pracodawcy w terminie 7 dni od daty wystawienia dokumentu.
Wypłata świadczenia chorobowego:
- jeśli jesteśmy zatrudnieni, to za pierwsze 33 dni choroby wynagrodzenie chorobowe w wysokości 80% pensji wypłaca nam pracodawca. W kolejnych dniach obowiązek przejmuje ZUS, wypłacając nam zasiłek chorobowy. Jednorazowo możemy być na zwolnieniu do 182 dni. Po przekroczeniu tego okresu lekarz orzecznik ZUS może skierować nas na świadczenie rehabilitacyjne lub rentę z tytułu niezdolności do pracy.
- w przypadku osób, które przekroczyły 50 rok życia, pracodawca płaci wynagrodzenie za 14 dni, następnie obowiązują zasady takie jak w przypadku osób młodszych.
URLOP WYPOCZYNKOWY
O jego ilości rozpisywać się nie będę. Przejdę tylko do konkretów, które ważne są dla nas mam 🙂 i tatusiów.
Miałam sytuacje w której podczas mojego urlopu wypoczynkowego rozchorowała się Niunia i otrzymałam od jej lekarza pediatry zwolnienie na opiekę nad dzieckiem. Wysłałam je od razu do pracodawcy. Poinformowano mnie jednak, że wyższy priorytet ma urlop wypoczynkowy – który pozwala mi opiekować się dzieckiem w domu.
Konieczność sprawowania osobistej opieki nad chorym dzieckiem przez pracownika stwierdzona zaświadczeniem lekarskim, która wystąpiła w trakcie przebywania przez niego na urlopie wypoczynkowym, nie powoduje przerwania tego urlopu.
[box type=”info” align=”aligncenter” ]Urlop może zostać przerwany tylko w przypadku, gdy w trakcie urlopu wypoczynkowego wystąpią po stronie pracownika takie okoliczności jak: czasowa niezdolność do pracy wskutek choroby, odosobnienie w związku z chorobą zakaźną, konieczność odbycia ćwiczeń wojskowych albo przeszkolenia wojskowego przez czas do 3 miesięcy bądź urlop macierzyński. Pracodawca ma obowiązek część urlopu niewykorzystaną z któregoś z tych powodów jest zobowiązany udzielić w terminie późniejszym[/box]
Wobec powyższego priorytetowo najważniejsze jest L4, które przerywa wszystkie inne świadczenia, następnie urlop, a na końcu opieka nad dzieckiem. Warto wiedzieć – gdy jest się pracującą mamą.
Polecam również – „URLOP MACIERZYŃSKI PO ZMIANACH” – wszystko co musisz wiedzieć o urlopie macierzyńskim